Factor de crecemento transformante beta

O factor de crecemento transformante beta (TGF-β, do inglés Transforming Growth Factor beta) é unha proteína citocina multifuncional que pertence á superfamilia do TGF, que comprende tres isoformas principais desta proteína (TGF-β1-2-3) de mamíferos e moitas outras proteínas de sinalización producidas por todas as liñaxes de células brancas do sangue. Os complexos TGF-β activados xunto con outros factores forman un complexo serina/treonina quinase que se une aos receptores de TGF-β. Este receptor está composto por subunidades de receptor de tipo 1 e de tipo 2. Despois da unión de TGF-β, a receptor quinase de tipo 2 fosforila e activa a receptor quinase de tipo 1, que activa á súa vez unha fervenza de sinalización.^[1] Isto leva á activación de distintos substratos situados augas abaixo da ruta e proteínas reguladoras, inducindo a transcrición de diferentes xenes diana que funcionan na diferenciación, quimiotaxe, proliferación, e activación de moitas células inmunitarias.^[1][2]

O TGF-β segrégano moitos tipos de células, como os macrófagos, nunha forma latente na cal está formando un complexo con outros polipéptidos, que son a proteína de unión ao TGF-beta latente (LTBP, latent TGF-beta binding protein) e o péptido asociado á latencia (LAP, latency-associated peptide). As proteinases séricas como a plasmina catalizan a liberación do TGF-β activo deste complexo. Isto xeralmente ocorre na superficie dos macrófagos, nos que o complexo TGF-β latente está unido a CD36 por medio do seu ligando, a trombospondina-1 (TSP-1). Os estímulos inflamatorios que activan os macrófagos potencian a liberación de TGF-β activo ao promoveren a activación da plasmina. Os macrófagos poden tamén endocitar os complexos TGF-β latentes unidos a IgG, que son segregados polas células plasmáticas e despois libera o TGF-β activo no fluído extracelular.^[3] Entre as súas funcións principais está a regulación dos procesos inflamatorios, especialmente no tracto dixestivo.^[4] O TGF-β tamén ten un papel crucial na diferenciación de células nais e na regulación e diferenciación de células T.^[5][6] É unha citocina que está a ser moi investigada nos campos do cancro, enfermidades autoinmunes e infecciosas.

A superfamilia do TGF-β inclúe as proteínas que inhiben o crecemento endóxeno; un incremento na expresión de TGF-β xeralmente está relacionado co carácter maligno de moitos cancros e un defecto na resposta de inhibición do crecemento celular ao TGF-β. As súas funcións inmunosupresoras despois acaban dominando e contribúen á oncoxénese.^[7] A desregulación das súas funcións inmunosupresoras está tamén implicada na patoxénese das enfermidades autoinmunes, aínda que os seus efectos son mediados por outras citocinas presentes no ambiente celular.^[4]

1. ↑ ^{1,0 1,1} Massagué, Joan. "TGFβ signalling in context". Nature Reviews Molecular Cell Biology 13 (10): 616–630. PMC 4027049. PMID 22992590. doi:10.1038/nrm3434. 
2. ↑ Dijke, Peterten; Nakao, Atsuhito; Afrakhte, Mozhgan; Morn, Anita; Nakayama, Takuya; Christian, Jan L.; Heuchel, Rainer; Itoh, Susumu; Kawabata, Masahiro; Heldin, Nils-Erik; Heldin, Carl-Henrik (9 de outubro de 1997). "Identification of Smad7, a TGFbold beta-inducible antagonist of TGF-bold beta signalling". Nature 389 (6651): 631–635. doi:10.1038/39369. 
3. ↑ "AfCS signaling gateway - data center - ligand description". Arquivado dende o orixinal o 24 de setembro de 2015. Consultado o 26 de marzo de 2016. 
4. ↑ ^{4,0 4,1} Letterio, John J.; Roberts, Anita B. (abril de 1998). "REGULATION OF IMMUNE RESPONSES BY TGF-β*". Annual Review of Immunology 16 (1): 137–161. doi:10.1146/annurev.immunol.16.1.137. 
5. ↑ Massagué, Joan; Xi, Qiaoran (4 de xullo de 2012). "TGF-β control of stem cell differentiation genes". FEBS Letters 586 (14): 1953–1958. doi:10.1016/j.febslet.2012.03.023. 
6. ↑ Li, Ming O.; Flavell, Richard A. (agosto de 2008). "TGF-β: A Master of All T Cell Trades". Cell 134 (3): 392–404. doi:10.1016/j.cell.2008.07.025. 
7. ↑ Massagué, Joan; Blain, Stacy W; Lo, Roger S (outubro de 2000). "TGFβ Signaling in Growth Control, Cancer, and Heritable Disorders". Cell 103 (2): 295–309. doi:10.1016/S0092-8674(00)00121-5.